میله هدایت کننده
میله هدایت کننده یا ، عنصری اساسی در بسیاری از سیستمها و دستگاههای صنعتی و مکانیکی است. این قطعه با هدایت حرکت اجسام و قطعات مختلف، نقش بسیار مهمی در دقت و کارایی سیستم ایفا میکند. میلههای هدایتکننده یا راهنماها، […]
چاه ارت، یکی از مهمترین اجزای ایمنی هر ساختمان است که نقش حیاتی در حفاظت از افراد و تجهیزات در برابر خطرات ناشی از برق گرفتگی ایفا میکند. در این مقاله، به بررسی اهمیت چاه ارت ، نحوه عملکرد آن و استانداردهای مربوطه خواهیم پرداخت.
چاه ارت، یک سیستم زمین کردن است که به منظور هدایت جریانهای اضافی برق به زمین طراحی شده است. در واقع، چاه ارت یک مسیر ایمن برای تخلیه جریان برق به زمین فراهم میکند و از بروز حوادث ناگوار جلوگیری میکند.
چاه ارت با استفاده از یک الکترود (معمولاً یک میله مسی) که در عمق زمین قرار میگیرد، به زمین متصل میشود. هنگامی که جریان برق به بدنه یک وسیله الکتریکی نفوذ میکند، از طریق سیم ارت به الکترود چاه ارت هدایت شده و سپس به زمین منتقل میشود.
استانداردهای مختلفی برای طراحی و اجرای چاه ارت وجود دارد. این استانداردها، مشخصات فنی الکترود، عمق چاه، نوع خاک، مقاومت زمین و… را تعیین میکنند. رعایت این استانداردها، تضمینکننده عملکرد صحیح چاه ارت است.
مقاومت زمین، یکی از مهمترین پارامترهای چاه ارت است. مقاومت زمین پایین، نشاندهنده عملکرد بهتر چاه ارت است. به همین دلیل، اندازهگیری مقاومت زمین به صورت دورهای، ضروری است.
الکترود، قلب تپندهی سیستم ارتینگ است. انتخاب نوع مناسب الکترود به عوامل مختلفی مانند نوع خاک، عمق آب زیرزمینی و میزان جریان مورد انتظار بستگی دارد. رایجترین انواع الکترود عبارتند از:
این نوع الکترود به صورت صفحهای مسطح است و برای خاکهای با مقاومت بالا مناسب است. سطح تماس زیاد صفحه با خاک، مقاومت زمین را کاهش میدهد.
رایجترین نوع الکترود است و به صورت میلهای عمودی در زمین قرار میگیرد. عمق دفن این نوع الکترود به نوع خاک و مقاومت زمین بستگی دارد.
این نوع الکترود به صورت نوار مسی است و معمولاً به صورت افقی در خاک قرار میگیرد. برای افزایش سطح تماس با خاک، میتوان چندین نوار مسی را به صورت موازی به هم متصل کرد.
این نوع الکترود ترکیبی از انواع مختلف الکترود است و برای شرایط خاص و پیچیده استفاده میشود.
مقاومت زمین، مهمترین پارامتر در طراحی سیستم ارتینگ است. مقاومت زمین پایین نشاندهندهی عملکرد بهتر سیستم ارتینگ است. برای محاسبهی مقاومت زمین، از روشهای مختلفی مانند روش افت ولتاژ، روش چهار نقطهای و روش استفاده از دستگاههای اندازهگیری مقاومت زمین استفاده میشود.
اگر مقاومت زمین چاه ارت بالا باشد، میتوان با روشهای زیر عملکرد آن را بهبود بخشید:
افزودن مواد شیمیایی مانند بنتونیت به خاک اطراف الکترود، میتواند مقاومت خاک را کاهش دهد.
نصب چندین الکترود به صورت موازی، سطح تماس با خاک را افزایش داده و مقاومت زمین را کاهش میدهد.
افزایش عمق دفن الکترود، به ویژه در خاکهای با مقاومت بالا، میتواند موثر باشد.
استفاده از سیستمهای ارتینگ کمکی مانند صفحه مسی یا نوار مسی، میتواند به بهبود عملکرد سیستم ارتینگ کمک کند.
محل حفر چاه ارت، باید دارای شرایط خاصی باشد. مکانهایی با خاک مرطوب و رسانا، بهترین گزینه برای حفر چاه ارت هستند. همچنین، از حفر چاه ارت در نزدیکی سازههای بتنی و لولههای فلزی باید اجتناب کرد.
چاه ارت، یک سیستم ایمنی حیاتی برای ساختمانها است که از جان افراد و تجهیزات محافظت میکند. با توجه به اهمیت چاه ارت، توصیه میشود که در هنگام ساخت یا بازسازی ساختمان، به نصب و نگهداری صحیح چاه ارت توجه ویژهای شود.
منبع:0